Rozemarijn

Latijnse naam: Rosmarinus officinalis

Doorlevend. Vraagt een beschutte plek in de tuin, is niet helemaal wintervast, daarom is het wenselijk om het eerste jaar, vanaf september niet meer aan de jonge planten te snijden, op die wijze kunnen de wonden nog volledig genezen en stijgen de overlevingskansen van de rozemarijn tijdens zijn eerste winter in de open lucht. Een winterbeschutting is de eerste jaren echt geen overbodige luxe. Aard de jonge planten aan met potgrond, leg er wat dennetakken overheen of bedek de voet tot halfweg de plant met bladeren. Rozemarijn wordt tussen 60 cm en één meter hoog. Na de winter voor de helft tot 2/3den insnoeien doet de plant beter vertakken.

Dames, rozemarijnlotion in het badwater zou (ik zeg wel zou) helpen tegen rimpels of in elk geval de vorming ervan voorkomen.

Rozemarijn is echter één van de dankbaarste keukenkruiden die we kennen. Niet enkel omwille van zijn subtiel parfum, maar omdat het zo zeer smaakverrijkend werkt. Gebruik enkel de jonge scheuten (groene stengels), van de houtige stengels kun je de bladeren afritsen.
Rozemarijn is een must in wildmarinades, bij wildgebraad, bij varkensgebraad, bij lamsvlaas en in het kruidentuiltje voor gevogelte.
Verder verdient het ten zeerste te worden aanbevolen in bereide groenteschotels: bij tomaten, kool en peulvruchten en verder in allerlei sausen en dipsausen, in kruidenboter, bij vis, in een forel bijvoorbeeld en in paling in't groen mag rozemarijn ook al niet ontbreken. Bij het roosteren van gerechten op de barbecue, maakt rozemarijn deel uit van het kruidenpotje dat in de hetehoutschool of lava gezet wordt.
Rozemarijn gebruiken wij tot driemaal per week. Rozemarijn is een gezond kruid, het is heilzaam voor allerlei kwaaltjes, van reuma, over longaandoeningen, hyperventilatie, lever- en galkwalen enz.
medium_Rodmarinus officinalis.jpg
Rosmarinus officinalis.