Bruno heeft gehoord...

Ergens midden in Afrika zat een zwarte medemens onder een 'tropisch hardhouten' boom. Om alle mogelijke misverstanden ove rassisme en dergelijk te vermijden gaan we die man een naam geven en hem verder bij naam noemen. Het gaat over: 'Va tsoe Pompoe.
Va tsoe Pompoe zat dus onder zijn tropisch hardhouten boom te genieten van een grote kom pompoensoep, die hij met beide handen vast hield en blijgezind van de dikke soep genoot.
Hij genoot ook van het uitzicht op zijn kleine veldje pompoenen waar nog een zestigtal wondermooie pompoenen op verspreid lagen. Geen gewone pompoenen, maar grote, afgeplat ei-vormige, pompoenen. En terwijl hij er over nadacht dat daar voor een vol jaar pompoensoep op zijn veldje lag, werd hij aangesproken door een blanke, uitgemergelde missionaris; die zei:
"Maar Va tsoe Pompoe, wat voor een prachtige pompoenen heeft u daar. Zo'n mooie grote, afgeplat ei-vormig, glad van schil, niet diep gegroefd, hanteerbaar en zo te zien lekker".
En de uitgemergelde missionaris vervolgt:
"U moet, Va tsoe Pompoe, volgend jaar veel meer pompoenen zetten en het jaar daarop nog veel meer en nadien nog meer. Weet je dat ze in België en in Europa verzot zijn op pompoensoep? U kunt ze exporteren, ook naar de U.S., daar zijn ze helemaal gek, daar maken ze er doodshoofden en heksen van!"
"Waarom zou ik" zei Va tsoe Pompoe.
Wel zei de uitgemergelde missionaris: "Dan kunt u er véél, héél véél dollars voor krijgen en dan kun je uitbreiden en een mooi huis kopen in de grote stad en kun je op je terras genieten van lekkere pompoensoep".
"Zo", zei Va tsoe Pompoe "en wat ben ik dan nu aan het doen"?
Hij riep op zijn vrouw, Ma tsoe Pompoe en zei: "Geef meneer de uitgemergelde missionaris ook maar een kom pompoensoep". Hij tuurde over zijn veldje en had binnenpretjes.
Bruno